SCP-009 - Czerwony lód

SCP-009 przed odzyskaniem

Identyfikator:
SCP-009

Klasa obiektu:
Euclid

Specjalne Procedury Przechowania:
  Obiekt jest przechowywany w zabezpieczonym zbiorniku z odpornego na ciepło stopu o objętości nie mniejszej niż 14 m³.

Pod żadnym pozorem nie wolno wystawiać SCP-009 na działanie temperatur przekraczających 0ºC kiedy nie prowadzone są testy. W promieniu 30 metrów od zamknięcia obiektu nie można umieszczać żadnych zwykłych cieczy w stanie stałym (zwłaszcza zamarzniętej wody). Komora obiektu ma być wyposażona w czujniki temperatury, które muszą być stale monitorowane i być chłodzona przez przynajmniej trzy niezależne jednostki chłodzące. Jakiekolwiek awarie sensorów lub układów chłodzących muszą być natychmiast zgłaszane.

Jeżeli kiedykolwiek temperatura w strefie zamknięcia przekroczy 5ºC, komorę należy bezzwłocznie zamknąć i zalać środkiem chłodzącym do uzyskania temperatury pomiędzy -30 a -25ºC. Kiedy personel znajduje się wewnątrz, należy usunąć całą atmosferę, a jakiekolwiek opary wody muszą być filtrowane i przechowane w podobnych warunkach nie krócej niż 24 godziny. Jakiekolwiek opary wykazujące własności SCP-009 muszą zostać natychmiast umieszczone w strefie zamkniętej.

Całość personelu pracująca przy lub obserwująca obiekt musi nosić pełne kombinezony ochronne. Całość personelu opuszczającego komorę przechowawczą musi poddać się dehydratacji całości wyposażenia, materiałów badawczych i wszystkich obiektów mających kontakt z komorą SCP-009. Jeśli wykryte jest skażenie, żaden obiekt lub materiał nie może opuścić komory i zarządza się zamknięcie strefy klasy 2. Dopuszczone jest użycie siły w razie potrzeby, choć wszystkim służbom ochronnym zaleca się pozostanie od celów najdalej jak możliwe by zminimalizować zagrożenie kontaktu z cieczami skażonymi SCP-009.

Opis:
  SCP-009 to około 3700 litrów substancji wykazującej znaczną liczbę nietypowych własności. Niewielkie ilości substancji we wszystkich stanach są bezbarwne jak zwykła woda, ale w większych ilościach przybierają charakterystyczny kolor głębokiej czerwieni.

Jego najistotniejszą cechą jest fakt, że reakcja SCP-009 na temperatury jest dokładnie przeciwna reakcji wody: obiekt przybiera stan ciekły w temperaturach od -100ºC do 0ºC, stan stały powyżej tych temperatur. Schłodzony poniżej -100ºC, SCP-009 paruje do postaci gazowej przypominającej parę, jednak przy wysokim ciśnieniu nadal zachowuje czerwoną barwę.

Badania struktury atomowej SCP-009 nie przyniosły efektów. Testy wykazały, że obiekt składa się z takiej samej kombinacji wodoru i tlenu jak zwykła woda, nie wyjaśniając kwestii pochodzenia anomalnych własności. Dr ██████ sugeruje, że obiekt może pochodzić z innej rzeczywistości, gdzie prawa fizyki są odwrócone.

Ta teoria odpowiada zaobserwowanej zdolności SCP-009 do „asymilacji” zwykłej wody do własnej masy. W przypadku fizycznego kontaktu z jakąkolwiek formą wody (może być to lód, słona woda lub para wodna w powietrzu), SCP-009 „rozszerzy się” i skazi całość H2O, powodując przejęcie anomalnych własności. Choć efekt ten zaobserwowano przy wszystkich stanach skupienia, najwolniej zachodzi w stanie ciekłym.

Jeśli obiekt wejdzie w kontakt z jakimkolwiek biologicznym źródłem ciepła, rozpocznie to reakcję łańcuchową w której wszystkie ciecze wewnątrz organizmu gwałtownie zmieniają się w SCP-009 i zamarzają pod wpływem ciepła ciała. Jako że SCP-009 wydziela ciepło podczas zamarzania (w tej samej ilości, w jakiej zwykły lód pochłania je podczas roztapiania), proces sam się napędza do chwili, kiedy całość dostępnych cieczy zostaje skażona lub zostaje przerwany przez czynniki zewnętrzne.

Eksperymenty na personelu klasy D pozwoliły zbadać proces „konwersji” obiektu, który został opisany w kilku krokach:

1. Początkowe narażenie: obiekt poddany jest działaniu SCP-009, które zaczyna konwersję całości wody na dostępnej powierzchni (zazwyczaj skórze) na posiadającą jego własności. Obecność mgły, deszczu, śniegu lub innej formy wody znacznie przyspiesza proces.

2. Konwersja powierzchni: cienka warstwa szronu osadza się na odsłoniętej powierzchni, ponieważ ciepło ciała i ciepło wydzielone przez SCP-009 zwiększa jego temperaturę powyżej temperatury zamarzania. Przejście do tego kroku może zająć od pięciu minut do godziny, w zależności od temperatura ciała ofiary. W tej chwili rozpoczyna się zamarzanie zewnętrznych warstw naskórka i w niedługim czasie osiągnie żywe komórki.

3. Konwersja głębokiej tkanki: wykładniczy wzrost temperatury SCP-009 powoduje rozszerzanie kryształków lodu w głąb ciała ofiary, powodując perforację wewnętrznych struktur komórek. Strata krwi jest na tym etapie niewielka, ponieważ kryształy wypełniają rany punktowe, co pozwala obiektom żyć i zachować świadomość do ██ godzin.

4. [USUNIĘTO]

5. Śmierć: zatrzymanie pracy wielu organów i wykrwawienie z powodu krystalizacji.

Testów na personelu klasy D zaprzestano 23 kwietnia 20██.

Dodatek: warunki odzyskania:
  Obiekt znaleziono w █████ (Alaska) 5 listopada 19██. Fundacja zainteresowała się po raportach otrzymanych od lokalnego plemienia ██████ dotyczących znalezionych zniszczonych ciał grupy polujących na foki, którzy rozbili się ██ mil od osady.

Wszystkie ofiary zastano w bryłach czerwonego lodu. Przyczyną śmierci były wewnętrzne krwotoki. U ofiar, których twarze zachowały się w dostatecznym stopniu, zaobserwowano panikę i ból. Przypuszcza się, że niskie temperatury otoczenia spowolniły proces zamarzania, co wydłużyło czas całkowitej konwersji o ██ godzin, pozwalając zachować świadomość do [USUNIĘTO].

Dodatek (16 grudnia 20██):
  Przechładzanie SCP-009 na cele eksperymentów zostaje zabronione do odwołania. Zaleca się, by ciekłego azotu używać na obiekcie w kontrolowanych ilościach, tylko do momentu kiedy temperatura osiąga akceptowalny poziom.

Uwaga: możliwe wykorzystanie SCP-009 w zimnej fuzji oczekuje na weryfikację.